Mutfaklar, kültürlerin minik birer fragmanı aslında. Çeşitlendikçe içindeki farklı yapılar ortaya çıkıyor. Kültürümüzü mutfak üzerinden anlatmaya kalkışsak en az zorlanan millet olurduk hiç şüphesiz. Sarmamız, dolmamız, böreğimiz... Her biri bizim rengimiz, Anadolu’muz.
Tarhana da tadıyla kokusuyla baştan aşağıya Anadolu aslında. İçindeki her malzeme bir karakter, her malzeme başka bir kültür. Birleşip birlikte nefisleşiyor, birlikte güzelleşiyorlar. Tıpkı bizim gibi.
Güzelleşmekle de kalmıyorlar. Soframızın baş köşesine kurulup, ellerimizin buz kestiği akşamlarda önce damarlarımızı, sonra da yüreğimizi ısıtıyor bu malzemeler. Anne elinin güzelliğini, baba ocağının sıcaklığı taşıyorlar. Türk mutfağındaki diğer yiyecekler gibi içten ve bizden işte tarhana...
Güneşin bağrında kuruyan, şifası bol bu yiyecekle bir yolculuğa çıkıyoruz bu kez. Çeşitlerinden tutun, hikayesine kadar her şeyini inceliyoruz.
Şu taraftan buyurunuz efendim.
Darhane'den tarhanaya: Tarhananın hikayesi
Mutfağımız diye demiyoruz, her yerinden lezzet akıyor. Her lezzetin arkasında da en az onun kadar güzel bir hikaye yatıyor. Ezogelin çorbasının hikayesi mesela. Ezo Gelin’in
